Hayyy.. Its really hard to be alone. Tahimik, walang pinagkakaabalahan, madaming bagay ang umiikot sa utak ko. Ganun naman lagi ang mga tao kapag nag-iisa e, hindi maiwasang mag-isip ng kung ano ano. Just like me, i guess mas mabuti ang nag-iisa, dahil feeling ko mas maginhawa sa pakiramdam. Walang gumugulo. Sa tingin ko, siguro kung lahat ng tao nag-iisa, baka wala silang problema. But of course, it depends pa din sa tao yan. Atleast kapag mag-isa ako, naiiwasan kong makapanakit ng iba. Yun nga lang kapag mag isa na ako, I can't resist to talk to myself.. Nagmumukha tuloy akong baliw. Haha.
Everytime I am alone, all I can do is to think about my past.. hindi ko maiwasang mag reminisce sa mga magandang nangyari sa akin and syempre, it includes my failures. =(
No comments:
Post a Comment